Naar aanleiding van het 325 jaar bestaan van onze Broederschap van OLV van Halle in Sint-Niklaas interviewen we een van de trouwste leden van de broederschap, Gerrit Nicque, over zijn deelnames aan de bedevaart.
Dit interview verscheen ook in Kerk & Leven nummer 21 van 22 mei 2024, editie 2321.
Kan je je kort voorstellen?
“Ik ben Gerrit Nicque, van de drankenhandel Waasland Drinks, gekend als “den bierman”. Ik ben een volksmens, ik ken heel veel mensen in Sint-Niklaas.”
Wat weet je nog over je eerste bedevaart naar Halle?
“Dat was in 1975, ik was 11 jaar en zat in het vijfde studiejaar. Ik ging mee op bedevaart met mijn oma en opa. Mijn opa was bestuurslid in de broederschap en wandelde steeds de volledige tocht. Mijn oma ging ook altijd mee, maar ze ging mee met de bus. De bedevaart vertrok toen nog op vrijdagavond. Er werd ’s nachts gewandeld, om zaterdag na de middag aan te komen in Halle.
Toen ik de eerste keer meeging, zeiden mijn grootouders: “je bent nog te jong, je mag niet de volledige tocht doen”. Ik stapte dus ’s avonds met mijn oma op de bus. Maar toen we met de bus op de eerste rustplaats in Grembergen aankwamen, voelde ik het zo erg kriebelen dat ik vanaf daar toch verder wilde meewandelen, met de groep naar Halle.
Mijn eerste bedevaart verliep goed. Toen we met de bus terug in Sint-Niklaas waren, was ik zelfs nog zo fit dat ik van aan het ‘kapelleken van Tereken’ nog 2 km naar het huis van mijn grootouders in de Priesterage wijk wandelde en zelfs nog over de hagen sprong die rond de tuinen stonden. En dat na bijna 50 km bedevaart! Ik ben onlangs 60 jaar geworden. Het springen is nu van een ander niveau geworden, dat lukt niet meer zoals vroeger,” voegt Gerrit er lachend aan toe.
Je bent ondertussen al 46 keer met de broederschap naar Halle gewandeld. Waarom vind je het belangrijk om dit élk jaar te doen?
“Ik heb in die hele periode nog maar 1 keer niet kunnen deelnemen. Vorig jaar, door een trouwfeest in mijn familie. Ik vond het heel jammer dat ik niet op bedevaart kon. Voor mij is naar Halle gaan een echt verlangen. Het is bijna een obsessie. Als het eind augustus wordt, dan begint het te kriebelen. Ik móet meegaan. Willen of niet. Op bedevaart gaan geeft me een gevoel van bescherming. Want als ik niet zou gaan, en ik kom in de loop van het jaar iets tegen, dan kan het me misschien zuur opbreken.”
Wat vind je zo bijzonder aan de bedevaart naar Halle?
“Dat zijn voor mij vooral de vriendschappen met de bedevaarders. Niet enkel wie ik al goed ken, maar eigenlijk iedereen. In de groep bedevaarders wordt iedereen aanvaard. We zijn allen kameraden en houden rekening met elkaar, ook al gaat de ene wat sneller of trager, we komen allemaal aan in Halle, we zijn 1 geheel en iedereen draagt zorg voor elkaar.
Ook de fietsers. Als we ze tegenkomen onderweg, dan stoppen ze en vragen ze: “gaat het een beetje? We zullen doorzeggen waar jullie zijn!”. Ik ben namelijk de rode lantaarn. Ik zorg dat niemand achterblijft. Wanneer iemand niet meer voort kan, dan blijf ik erbij tot de volgwagen er is. Want ook al kan je niet meer - ’t kopke wil misschien nog, maar de benen willen niet meer - we helpen iedereen, altijd, we laten niemand achter.”
Wat betekent Maria voor jou?
“Ik vind het belangrijk om na de bedevaart een kaarsje te gaan aansteken bij Maria. Om verschillende redenen.
Om bescherming te vragen voor mijn gezin. Ook toen ik 32 jaar geleden trouwde, reed ik met mijn kersverse bruid de dag erna naar de basiliek van Halle.
Een kaarsje ook voor alle mensen die ik op de baan tegen kom en die mij vragen of ik voor hen een kaarsje wil aansteken. Want mensen weten dat ik begin september naar Maria van Halle ga.
En een kaarsje voor mezelf. Ik doe op een jaar tijd vele ‘zondekes’, en als ik in de basiliek van Halle kom en ik steek mijn kaarsje aan, dan voel ik dat mijn zonden vergeven zijn, mijn rug is terug recht gekomen.
In Halle voel je dat je niet alleen bent. Zelfs Koning Filip en Mathilde hebben na hun huwelijk hun bruidsboeket geschonken aan de basiliek. Dat doet me deugd. In Halle voel je dat Maria bij veel mensen leeft. Dat toont me dat ik niet alleen ben en dat er veel mensen aan haar denken.”
Op zaterdag 25 mei vieren we met de parochie dankbaar 325 jaar Broederschap Onze Lieve Vrouw van Halle in Sint-Niklaas. De broederschap nodigt iedereen uit voor de eucharistieviering om 17u in de Nicolaaskerk. Het wordt een feestelijke viering met processie, traditionele Marialiederen en bloemenhulde aan Maria. Gelieve een bloemetje mee te brengen om bij het processiebeeld van Maria neer te leggen.
Na de viering volgt een receptie en kan je kijken naar de foto’s van de vorige bedevaart en een bijzondere selectie dia’s en foto’s uit de oude doos.
Zin om in september ook mee te stappen of fietsen? Meer informatie vind je via https://bedevaartstniklaashalle.blogspot.com/p/bedevaart.html of bij Gerrit Nicque.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten